Projekt Dietetyczny: Szpinak

Niesamowicie wdzięczny produkt, w którego przygotowaniu ogranicza nas jedynie wyobraźnia, sposoby jego wykorzystania można wyliczać bez końca.

Szpinak podnosi funkcje poznawcze, poprawia koncentrację, powinien być włączony do diety jako profilaktyka choroby Alzheimera. W jednym z badań nad wpływem luteiny (znajdującej się w szpinaku) na zdolności poznawcze włączono kwas DHA (tłuste ryby morskie jak łosoś, makrela, śledź), okazało się, że taki duet pozwala uzyskać jeszcze lepsze rezultaty. Warto więc, komponując posiłki, łączyć te dwa składniki.

Poprawia wzrok, dzięki obecności beta-karotenu, luteiny i ksantenu, przeciwdziała suchości i pieczeniu oczu, a także zwyrodnieniu plamki żółtej i jaskrze.

Zawiera koenzym Q10, który jest bardzo wartościowym składnikiem w profilaktyce chorób sercowo-naczyniowych. Usprawnia on również działanie układu immunologicznego, może być pomocny w normowaniu poziomu cukru oraz w leczeniu otyłości.

Zawiera kwas alfa-liponowy, który jest silnym przeciwutleniaczem i działa przeciwnowotworowo, stymuluje również spalanie cukru, zwiększa wrażliwość tkanek na insulinę, a ponadto badania sugerują że szpinak ma zdolność ograniczania głodu. Do tego niska kaloryczność sprawia, że szpinak doskonale sprawdzi się w diecie redukcyjnej.

Szpinak jest dobrym źródłem chlorofilu a co za tym idzie tylakoidów – składowych części chloroplastów, organelli zawierających chlorofil. Badania wykazują, że tylakoidy opóźniają opróżnianie żołądka, obniżają poziom hormonów związanych z głodem a podnoszą poziom hormonów sytości. Przyszłe badania mają ustalić czy spożywanie szpinaku ma wpływ na profilaktykę otyłości, a być może nawet na zapobieganie cukrzycy typu 2.

Wykazuje działanie ochronne na śluzówkę żołądka, dzięki czemu przeciwdziała tworzeniu się wrzodów.

Bogaty w witaminę K jest polecany osobą cierpiącym na hemofilię, wspomaga pracę wątroby.

Jest dobrym źródłem kwasu foliowego, błonnika, witaminy A, witaminy C zawiera potas, selen, magnez, mangan, miedź, cynk, witaminę E i witaminy z grupy B. Wbrew powszechnej opinii nie jest wcale dobrym źródłem żelaza.

Za względu na wysoką zawartość szczawianów powinny unikać go osoby, u których stwierdzono kamienie nerkowe. Kwas szczawiowy utrudnia ponadto wchłanianie wapnia i żelaza.