Olej kokosowy

Co z tym olejem kokosowym? Zdrowy czy nie???

 

 

Zainteresowanie zdrowym odżywianiem staje się coraz bardziej powszechne, bycie fit jest trendy a nowinki żywieniowe docierają do nas z każdej strony świata. Jedną z nich jest olej kokosowy, któremu przypisywane są wielkie moce. A jak jest naprawdę???

 

Olej kokosowy to w ponad 90% nasycone kwasy tłuszczowe (SFA), dla porównania masło to ok. 60% a smalec 45% J. Znajdziemy w nim kwas stearynowy, palmitynowy oraz mirystynowy, który jak sugerują badania obniża poziom cholesterolu frakcji HDL (dobrego) aaale wpływa korzystnie na poziom DHA – niezbędnego nienasyconego kwasu tłuszczowego z rodziny omega-3, który m.in. jest konieczny dla rozwoju i funkcjonowania układu nerwowego, wspomaga pracę układu sercowo-naczyniowego, poprawia odporność. W składzie oleju kokosowego przeważają jednak średniołańcuchowe kwasy tłuszczowe (MCT), stosowane np. w żywieniu pozajelitowym, w leczeniu zaburzeń wchłaniania tłuszczu takich jak mukowiscydoza, celiakia, choroba Leśniewskiego-Crohna, zapalenie trzustki, w złym wchłanianiu u noworodków, u sportowców jako źródło energii.

 

Uważa się, że MCT sprzyjają utracie wagi, przykładowo dostarczają mniej kalorii niż długołańcuchowe kwasy tłuszczowe (LCT), nie wpływają na rozrost tkanki tłuszczowej, są transportowane bezpośrednio do wątroby, zwiększają spoczynkową przemianę materii, podnoszą uczucie sytości. JEDNAK MCT wykorzystane w badaniach są inne od tych zawartych w oleju kokosowym.

 

Zaobserwowano, że społeczeństwa, które powszechnie stosują olej kokosowy rzadziej zapadają na choroby sercowo-naczyniowe. JEDNAK ich dieta obfituje również w ryby, warzywa i mało przetworzoną żywność, dlatego ciężko doszukiwać się zależności pomiędzy spadkiem zapadalności na choroby układu krążenia a spożyciem oleju kokosowego.

 

Ponadto głównym kwasem tłuszczowym oleju kokosowego jest 12-węglowy kwas laurynowy, taka ilość węgli w szkielecie przez niektórych naukowców klasyfikowana jest jako LCT.

 

Olej kokosowy znalazł zastosowanie w diecie ketogennej stosowanej u dzieci chorych na padaczkę, należy jednak zaznaczyć że nie jest to dieta fizjologiczna i jest zalecana tylko w określonych stanach.

 

Istnieją również doniesienia, ze olej kokosowy może być pomocny w leczeniu choroby Alzheimera. Pogląd ten oparty jest na tezie, że przyczyną choroby jest „niedożywienie” mózgu w skutek upośledzonego mechanizmu wchłaniania glukozy. Rola oleju kokosowego miałaby  polegać na dostarczaniu ketonów – alternatywnego źródła energii. JEDNAK nie jest do końca jasne czy zaburzenia metabolizmu glukozy są przyczyną czy też skutkiem choroby. Ponadto, aby „dopuścić ketony do głosu” dieta taka musiałaby być restrykcyjna, mocno ograniczająca węglowodany, powstawanie ketonów wiąże się bowiem z deficytem glukozy. Inne badania sugerują że olej kokosowy jest wręcz szkodliwy dla przebiegu choroby Alzheimera, powodując wzrost białka (acetylocholinoestarazy), podczas gdy leczenie zakłada obniżenie jego poziomu.

 

Co do jednego naukowcy są zgodni – znajduje zastosowanie jako kosmetyk. Olej kokosowy wykazuje działanie nawilżające i wygładzające na skórę i włosy, działa antybakteryjnie, polecany jest więc również dla cery trądzikowej. Ponadto chroni skórę przed promieniowaniem UV.

 

Biorąc pod uwagę, że sformułowanie „nie poparte badaniami” w odniesieniu do oleju kokosowego pojawia się w literaturze zbyt często, należy podejść do niego z dystansem. Można by również pokusić się o konkluzję, że w naszej szerokości geograficznej warto skupić się na walorach rodzimych roślin, stosowanych z dziada pradziada, jak rzepak czy len.